Nie sposób jednak zaczynać od nowa. Tylko niemowlę może zacząc całkiem od początku
Z kolei szybki postęp w technice pomiarów biomedycznych i związana z tym lawina
odkryć w dziedzinie fizjologii mózgu otwierały drogę do wyjaśnienia istoty zmienionych
stanów świadomości i ich oddziaływań na procesy biochemiczne i biofizyczne przebiegające
w organizmie, czego zadziwiające efekty można obserwować w hipnozie, jodze czy
paramedycznych zabiegach leczniczych.
I rzeczywiście – w ostatnich latach nasza wiedza o psychologii i fizjologii zjawisk, w których
kluczowe znaczenie ma sugestia i autosugestia, bardzo się wzbogaciła, pozwalając rozstrzygnąć
wiele wątpliwych kwestii, a nadzieje, jakie psychotronika wiąże ze stawiającą dopiero
pierwsze kroki bioelektroniką nie są chyba bezpodstawne, chociaż oczekiwany rewolucyjny
przewrót w poglądach na związek ducha i materii jak dotąd nie nastąpił. Brak w dalszym
ciągu uznanych powszechnie eksperymentalnych dowodów realności telepatii i telekinezy,
mimo iż niektóre doświadczenia zdają się rzucać nowe światło na fizykalną stronę tych
zjawisk. Żadna też z hipotez próbujących wytłumaczyć w oparciu o współczesną wiedzę
przyrodniczą zaobserwowane fenomeny, nie zadowala w pełni nawet samych ich twórców.
Jeszcze większe trudności weryfikacyjne i interpretacyjne napotykają badacze przejawów
telestezji, jakkolwiek i tu zaznaczył się ostatnio wyraźny postęp na polu eksperymentalnym.
Jest on jednak przede wszystkim zasługą badaczy-psychotroników, którzy programowo przeprowadzają
doświadczenia nie tylko ze znanymi telepatami i jasnowidzami, lecz także próbują
rozwijać te zdolności u ludzi „zwykłych”, nie wyróżniających się żadnymi predyspozycjami.
Niektóre tego rodzaju ćwiczenia, zwłaszcza jeśli przeprowadzane są z zachowaniem
rygorów naukowych, nie tylko mogą poszerzyć obszar badań i ułatwić weryfikację hipotez,
ale również stwarzają warunki powtarzalności tych jakże rzadkich i kapryśnych fenomenów.
Wyniki tych eksperymentów zdają się prowadzić do nieco zaskakującego być może wniosku,
że przyjęte dość powszechnie zasady klasyfikacji fenomenów, które tu przedstawiłem,
trzeba uznać za sztuczne i mylące. Rzecz w tym, że można podejrzewać, iż nie ma zasadniczych
różnic w psychofizjologicznych procesach występujących w telepatii, jasnowidzeniu,
różdżkarstwie czy jeszcze innych postaciach paranormalnej wrażliwości. Można też spotkać
się z próbami stworzenia jakiejś ogólnej teorii jednoczącej wszystkie zjawiska paranormalne,
łącznie z telekinezą – jak na razie bez większego powodzenia.
Oczywiście, nie znaczy to, że wszystko co prezentowane jest pod szyldem psychotroniki
zasługuje na zaufanie. Niestety, po początkowym okresie, w którym dominowały dążenia do
nadania badaniom naukowego, przyrodniczego charakteru, pojawiły się próby nawrotu do
tradycji metapsychicznych czy nawet okultystycznych, co z pewnością nie sprzyja umacnianiu
naukowych ambicji i grozi przenoszeniem na grunt psychotroniki jałowych, dawno przebrzmiałych
sporów.
W tym miejscu jednak nie od rzeczy będzie zająć się choćby w paru zdaniach jeszcze jednym,
i to nader istotnym, aspektem wzrostu zainteresowania zjawiskami paranormalnymi.
8
Jest bowiem paradoksem, że wzrost ten związany jest nie tylko z nadziejami, jakie budzi
gwałtowne przyśpieszenie postępu naukowego i technicznego w ostatnim półwieczu, ale także
z rozczarowaniami dotyczącymi owoców tego postępu. Problemy energetyczne i żywnościowe,
zagrożenia ekologiczne i epidemie, niebezpieczeństwo atomowej apokalipsy, terroryzm,
bezkarność gwałtu i przemocy w różnych postaciach są w niemałej mierze produktem
przemian ekonomicznych i społecznych we współczesnym świecie. Naturalną reakcją obronną
społeczności ludzkich jest utrata zaufania do uznawanych dotąd autorytetów naukowych,
politycznych i moralnych, a w rezultacie poszukiwanie oparcia i nadziei poza nimi, w paranaukach,
powrocie do natury, mistycyzmie, jasnowidzeniu i proroctwach, astrologii, ufologii
czy po prostu – w świecie fantazji. Trudno więc się dziwić, że stowarzyszenia parapsychologiczne,
radiestezyjne i psychotroniczne skupiają nie tylko naukowców i amatorówprzyrodników,
ale również ludzi obcych światopoglądowo współczesnej nauce czy po prostu
zawiedzionych jej „niemocą”.
Przystępując do pracy nad książką o Stefanie Ossowieckim – chyba najbardziej zagadkowej
postaci w polskiej i światowej parapsychologii – uznaliśmy, że ograniczenie się do zebrania
różnych relacji na temat jego niezwykłych umiejętności i losów życiowych byłoby nie
tylko zubożeniem tematu i pozbawieniem Czytelnika odpowiedzi na nasuwające się pytania,
lecz również przyczyniłoby się do pogłębienia nieporozumień czy wręcz mitów dotyczących
jasnowidztwa.
Stąd część czwarta książki poświęcona już nie samemu Ossowieckiemu i współczesnym
mu fenomenom psi, lecz doświadczeniom przeprowadzanym w ostatnich kilkunastu latach w
Polsce i za granicą, wnoszącym sporo nowych, interesujących spostrzeżeń dotyczących jasnowidztwa.
W części tej podjęta jest też próba skonfrontowania naszej współczesnej wiedzy
psychologicznej i wyników współczesnych eksperymentów z analogicznymi umiejętnościami,
przejawianymi przez Ossowieckiego, co może ułatwić Czytelnikom wyrobienie sobie
własnego poglądu na te dziwne i kontrowersyjne zjawiska. Nie mamy bowiem zamiaru sugerować
gotowych rozwiązań zagadek jasnowidzenia i prorokowania, odbrązawiać Ossowieckiego
ani też utrwalać licznych legend na jego temat. Na wiele pytań brak jeszcze odpowiedzi
i nie wiadomo czy prędko je znajdziemy. Nie znaczy to jednak, że stoimy całkowicie bezradni
przed murem tajemnic. Można już rozstrzygnąć empirycznie niektóre kwestie sporne, a wysuwane
hipotezy, choć niezadowalające i często sprzeczne ze sobą, pozwalają spojrzeć wnikliwiej
na te pasjonujące zagadnienia i dojść do wniosku, że chociaż nauka nie powiedziała tu
jeszcze ostatniego słowa, do niej właśnie będzie ono należało.
Krzysztof Boruń
9
CZĘŚĆ PIERWSZA
Inżynier – jasnowidz
Był najsłynniejszym „psychometrą”1 dwudziestego wieku
 |
| Cytat Hi mihi doctores semper placuere docenda qui faciunt plus, quam qui facienda docent - ci mi się nauczyciele podobali w uczeniu, którzy raczej czynią niż uczą rzeczy już uczynionych. Do sukcesu nie ma żadnej windy. Trzeba iść po schodach Fidei Defensor (Fid Def lub fd) - obrońca wiary (tytuł Henryka VIII bity na wszystkich brytyjskich monetach). (tytuł Henryka VIII bity na wszystkich brytyjskich monetach). (tytuł Henryka VIII bity na wszystkich brytyjskich monetach) Eripuit coelo fulmen, sceptrumque tyrannis - wydarł niebu piorun, a berło tyranom. Ignorancja nie jest niewinnością, jest grzechem. Browing R |